Στο πλαίσιο συμμετοχής Σχολικών Κοινοτήτων της Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας & Θράκης, ειδικότερα του 4ου Λυκείου Ξάνθης, του 3ου Πειρ. Λυκείου Κομοτηνής, του 2ου Λυκείου Ορεστιάδας και του 2ου Επαγ. Λυκείου Αλεξανδρούπολης, αντιπροσωπευτικών των αντίστοιχων Περιφερειακών τους Ενοτήτων, ευρύτερα δε του ελληνικού μας Δημόσιου Σχολείου, του Μαθητή που αποτελεί είτε το μελλοντικό είτε ήδη ηλικιακά τον παρόντα πολίτη, κατά το «εκλέγειν» και «εκλέγεσθαι», η Σχολική μας Μονάδα, το 1ο Λύκειο της Καβάλας, συμμετείχε στις εργασίες του East Macedonia and Thrace Forum II (βλ. εδώ). Δεν χρειάζονται συστάσεις για το κύρος τέτοιων συνεδρίων, πολιτικής και συνάμα ακαδημαϊκής υφής, παρά να ειπωθεί για το προφίλ του πως επρόκειτο για μια επανάληψη, έστω μικρότερης κλίμακας, ενός Delphi Economic Forum. Αρκεί να επισημανθεί πως το «μισό Υπουργικό Συμβούλιο», καθ’ υπερβολή λόγου, πρέσβεις ξένων χωρών, Αρχές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ακαδημαϊκοί και λοιποί υψηλοί προσκεκλημένοι συγκρότησαν το σώμα των Εισηγητών, σε μια γκάμα θεματικών αντικειμένων, από την ενέργεια, τον τουρισμό και το εμπόριο έως την τοπική αυτοδιοίκηση, το μέλλον του ελληνικού πανεπιστημίου και της αγοράς εργασίας. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην περιοχή, αλλά και αυτή, εντός μιας παγκόσμιας κοινότητας, γίνεται αντιληπτή διευρυνόμενη πρωταγωνιστικά στα Βαλκάνια, την Ευρώπη, την Ανατολική Μεσόγειο (βλ. π.χ. εδώ)
Οι Μαθητές του 1ου Λυκείου Καβάλας, με την εξωτερική εποπτεία της δημοσιογραφικής ομάδας της εφημερίδας «Το Βήμα», κινήθηκαν σε τέσσερις φάσεις: α) διαμόρφωσης σειράς ερωτήσεων σε ηλεκτρονική πλατφόρμα, κινούμενων στη συνάφεια Εισηγητή και θεματικής περιοχής του, β) αναπροσαρμογής τους στη δυναμική ροή του συνεδρίου (περιορισμός ή μεγαλύτερη χρονική ευχέρεια, κατά περίπτωση), γ) υποβολής τους απευθείας στους Εισηγητές και δ) αποτίμησης του όλου μαθησιακού οφέλους, με το πέρας των εργασιών. Διαδικαστικά, συνηθιζόταν κάθε Εισηγητής, πριν μπει στην αίθουσα συνεδριάσεων, να συζητά σε ροτόντα ομάδας 10-12 Μαθητών, ανατροφοδοτώντας ουσιαστικά το περιεχόμενο της σκέψης και του λόγου του. Οι ερωτήσεις των Μαθητών αντικειμενικές αλλά και «ζόρικες», καθώς σπάνια θα βρει κανείς στους νέους μικροπολιτική σκοπιμότητα, πόσω μάλλον έλλειψη αυθεντικότητας, ενθουσιασμού και μαχητικότητας. Ενδεικτικά, σταχυολογούνται ερωτήσεις όπως: α) «Πιστεύετε ότι επηρεάζεται αρνητικά ο τουρισμός, γενικότερα η ασφάλεια, στην Αν. Μακεδονία και Θράκη από τις στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ στην Αλεξανδρούπολη;», β) «Η χώρα μας μπορεί να δεχτεί και άλλους ή ακόμα και τους ήδη υπάρχοντες μετανάστες, από την στιγμή που περνάμε οικονομική κρίση και υπάρχουν τεράστια ποσοστά ανεργίας;», γ) «Σε περίπτωση κλιμάκωσης του ζητήματος στο Ισραήλ σε ένα νέο ανατολικό ζήτημα τι στάση προτίθεται να κρατήσει η ελληνική κυβέρνηση;», δ) «Η Καβάλα διαθέτει ένα πακέτο από σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα και έχει τις δυνατότητες να εξελιχθεί σε πυλώνα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Τι θα κάνετε εσείς για να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό για την βελτίωση του τόπου μας;».
Οι «θερμές» συζητήσεις με Πατουλίδου, Γεραπετρίτη, Παναγιωτόπουλο, Φαραντούρη, Καιρίδη, Αποστολάκη Στυλιανίδη, Μάρη, Γιαννακίδου, και τους «καθ’ ημάς» Τοψίδη, Μαρκόπουλο, Μιχαηλίδη, Ζαμπούκη, διάρκειας κατά μέσο όρο 20΄, αποτέλεσαν ευκαιρίες που μία προς μία σπάνια συναντά κανείς. Το ίδιο ισχύει και για το ποιος υπήρξε Χορηγός Επικοινωνίας, ένας Δημοσιογραφικός Οργανισμός που ως «Το Βήμα» διατηρεί κύρος και ιστορία ενός και πλέον αιώνα. Δεν είναι το prestige ενός Σχολείου αυτό που μετράει. Εξάλλου, το Δημόσιο Σχολείο δεν το έχει ανάγκη. Σημασία έχει το όφελος του Μαθητή, που δεν περιορίζεται σ’ αυτό που καλούμε «μάθηση» και «γνώση». Καλείται να μάθει πως ο πολίτης συνομιλεί ως ίσος προς ίσο με έναν Υπουργό. Εν τέλει, να μάθει μεν να «συλλογάται καλά», αφού πρώτα «συλλογάται ελεύθερα», όπως θα επαναλάμβανε ένας Αδ. Κοραής.
